Kategoria: Właściwości wody

Ludzie nauki – badacze wody Temat pamięci wody wywołuje ciągle wiele kontrowersji. I jest to zupełnie zrozumiałe, ponieważ brak jest powszechnie dostępnych publikacji na ten temat. Niektórzy uważają, że trąci to jakąś „magią” doszukując się tu nawet powiązań tzw. „diabelskich” J. Inni z kolei zarzucają teorii o pamięci wody albo „nienaukowość”, albo naukową herezję szydząc…

Nasza świadomość a pamięć wody Biorąc pod uwagę, że świadomość człowieka opiera się na procesach kwantowych, staje się oczywiste, że „wszystko zawiera się w naszej świadomości” i „wszystko wie o wszystkim” (piszę o tym szerzej w książce „Biomagnetyzm: cudowna moc w życiu”). Najprawdopodobniej tym można tłumaczyć np. efekty bioenergoterapeutyczne, wpływ  naszych zachowań – np. modlitwy…

  Woda ma pamięć Zgodnie z hipotezą Wiktora D. Płykina – uważam, że niepodlegającą dyskusji, informacja jest podstawą: ·   zasadniczego stanu uporządkowania Wszechświata, ·   istnienia materii (wszelkich substancji), ·   istnienia wszelkiego życia. Tak więc w hierarchii występowania Rozum Wszechświata, Najwyższa Inteligencja Stwórcza występuje na miejscu pierwszym, informacja – na miejscu drugim, energia – jako trzecia,…

Woda  ma  pamięć Woda ma więc „pamięć”. I nawet wielu nieprzejednanych oponentów takiego postrzegania wody zaczęło mieć wątpliwości. Przykładem może posłużyć prof. Madeleine Ennis, farmakolog z Queen’s University Belfast  w Irlandii. Zamierzając dowieść błędności teorii Benveniste w doświadczeniach posłużyła się w 2002 r. – podobnie jak on – bazofilami. Na jej zlecenie cztery niezależne laboratoria…

Wielka draka w nauce, czyli co wynikło z doświadczeń Jacques’a Benveniste? W 1988 r. w świecie zachodniej nauki nastąpiło spektakularne wydarzenie, kiedy to francuski immunolog, Jacques Benveniste, kierownik laboratorium alergii i immunologii Narodowego Instytutu Badań Medycznych (INSERM) w Clamart we Francji. W badaniach naukowych zajmował się problemami komunikacji między komórkami organizmu – w szczególności komórkami…

Jak odkrywano aktywność niezwykle małych stężeń? Już w latach 60-tych i 70-tych XX stulecia w byłym Związku Radzieckim podejmowano szereg badań (K.K. Korowin i inni) dotyczących zadziwiającej i niezrozumiałej aktywności substancji chemicznych o rozcieńczeniach rzędu 10-25 (dziesięć do potęgi minus 25). W 1977 r. w radzieckich  przeglądach naukowych „Biofizika” i „Moliekuliarnaja Biołogija” ukazały się dwa…