Zastosowania terapeutycznych pól magnetycznych

Naturalna   terapia  polem  magnetycznym poprzez   poddawanie   organizmu oddziaływaniu   pola   ziemskiego jest   najstarszą   terapią   świata. Starożytne medycyny: Egiptu, Grecji, Rzymu, Chin, Korei, Persji, Indii  (Ayurveda), Arabii wykorzystywały magnesy do leczenia. Dzisiaj szerokie możliwości terapeutyczne daje magnetostymulacja wykorzystująca specjalne pola magnetyczne o cechach

Przyczyną wielu chorób i dolegliwości jest przewlekły, utajony proces zakwaszania tkanki łącznej jako skutek braku ruchu i błędnego odżywiania z  zaburzeniami ukrwienia i przemiany materii. Dlatego ożywienie krwioobiegu, przemiany materii, spadek poziomu cholesterolu, dotlenienie, regulacja gospodarki kwasowo-zasadowej są podstawą pozytywnego wpływu na zdrowie oraz procesu odzyskiwania go.

Magnetostymulacja pozwala na prowadzenie  prostych zabiegów w warunkach domowych  z zastosowaniem terapeutycznych pól magnetycznych. W efekcie  następuje:

  • normalizacja napięcia na błonach komórkowych,
  • przyśpieszenie przemiany materii,
  • polepszenie bilansu energetycznego komórek,
  • wzrost ogólnej sprawności i wzmocnienie sił obronnych organizmu,
  • nasilenie syntezy białek,
  • następuje przyśpieszenie regeneracji,
  • ułatwienie wydalania produktów przemiany materii (tj. odtruwanie organizmu)
  • wzrost mocy układu immunologicznego,
  • polepsza się przepływ krwi w organizmie,
  • polepsza się nasycenie krwi tlenem  utrzymujące się na wyższym poziomie jeszcze przez  kilka godzin po zastosowaniu terapii.

Magnetostymulacja – obszary zastosowań.

  • Alergie.
  • Astma i inne przewlekłe schorzenia dróg oddechowych.
  • Artroza.
  • Blizny (keloidy).
  • Choroby zwyrodnieniowe stawów.
  • Choroby układu krążenia.
  • Choroby skóry (wypadanie włosów).
  • Choroby przemiany materii – uzupełniająco.
  • Cukrzyca.
  • Depresja.
  • Gojenie ran.
  • Miażdżyca.
  • Migrena.
  • Nadciśnienie tętnicze.
  • Nadpobudliwość (zwłaszcza u dzieci).
  • Nerwobóle.
  • Nerwica.
  • Niektóre choroby infekcyjne.
  • Nowotwory – uzupełniająco przy niektórych typach.
  • Oczyszczanie (detoksykacja organizmu).
  • Osteoporoza.
  • Poparzenia.
  • Przeciążenie mięśni.
  • Przewlekłe bóle głowy.
  • Regeneracja ogólna organizmu.
  • Rwa kulszowa.
  • Reumatoidalne zapalenie stawów.
  • Syndrom chronicznego męczenia – SCF (Syndrom of Chronique Fatigue).
  • Urazy sportowe.
  • Wzrost witalności i wydolności organizmu.
  • Wyczerpanie nerwowe (przewlekły stres).
  • Zaburzenia potencji.
  • Zaburzenia snu (trudności z zaśnięciem).
  • Złamania kości.
  • Zaburzenia gojenia się ran.
  • Zaburzenia krzepnięcia krwi  (łagodne krwa-wienia).
  • Zaburzenia w natlenianiu krwi.
  • Zaburzenia ukrwienia obwodowego.
  • Zaburzenia psychosomatyczne (niektóre).
  • Zapalenia.
  • Zespoły bólowe (kręgosłupa i inne).
  • Złamania.

Do wskazań należy doliczyć również:

  • niedokrwienie kończyn dolnych,
  • owrzodzenia żylakowate
  • porażenie mózgowe,
  • przewlekłe zapalenia zatok przynosowych,
  • stwardnienie rozsiane (szczególnie we wczesnym stadium choroby).
  • udary mózgowe,

Na skuteczność działań wpływa wiele czynników. Czynniki te podzielić możemy na:

  • endogenne – wewnętrzne, istniejące w organizmie

–         niewydolność układu dokrewnego,

–         stres psychiczny,

–         stany niedoborowe w zakresie makro- i mikroelementów, witamin i enzymów oraz obciążenia endotoksynami,

–         istotne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej,

–         blizny (wewnętrzne).

  • egzogenne – zewnętrzne, pochodzące spoza ustroju

–       infekcje wirusowe,

–       infekcje bakteryjne i grzybicze (zwłaszcza grzybice wewnętrzne),

–       obciążenie ustroju egzotoksynami,

–       obciążenie ustroju metalami ciężkimi (ołów, kadm, rtęć itp.),

–       oddziaływania geopatyczne, np. cieków podziemnych.

Należałoby wyeliminować te i inne obciążające organizm czynniki lub doprowadzić organizm do względnej równowagi. Będzie sprzyjać to w istotny sposób efektom terapii.  Każda bez wyjątku terapia powinna być kompleksowa. Warto w takim razie zastosować dodatkowo:

  • suplementację  – zwłaszcza ortomolekularną (orto właściwe, molekuły cząsteczki),
  • właściwą dietę z dużą ilością warzyw i owoców (błonnik i składniki sekundarne!),
  • przywrócenie właściwego stanu jelita grubego ze szczególnym uwzględnieniem rewitalizacji prawidłowej flory bakteryjnej,
  • oczyszczenie i regenerację  wątroby,
  • neuroterapię,
  • fitoterapię,
  • homeopatię,
  • picie dużych ilości czystej, nisko mineralizowanej wody,
  • techniki relaksujące.

Świadome podejście do problemu i posiadanie oraz zastosowanie odpowiedniej informacji mogą zapewnić sukces zabiegów terapeutycznych, a także wpłynąć pozytywnie na ich trwałość. Daje to szansę pozytywnego wpływu na zdrowie – jego utrzymania lub szybkiego powrotu do niego.

 

Autor: Janusz Dąbrowski

(Na podstawie książki autora

„Magnetostymulacja i magnetorelaksacja”)

Wszelkie prawa zastrzeżone

All rights reserved

Zamieszczenie całego artykułu na innym serwerze czy w publikacji drukowanej jest możliwe tylko za zgodą autora. Domyślnie autor  zgody nie udziela. Istnieje możliwość uzyskania takiej zgody poprzez  bezpośredni kontakt z autorem: janusz_dabrowski@tlen.pl

 

Komentarze

Dodaj komentarz