Wszystko o KSYLITOLu

Ksylitol jest tak zwanym alkoholem cukrowym, uzyskiwanym najczęściej z drzewa brzozy. W jego cząsteczce jest 5 atomów węgla. W przeciwieństwie do cukrów 6-cio i 12-sto węglowych takich jak: glukoza, fruktoza, sacharoza i laktoza nie fermentuje w przewodzie pokarmowym .

Ksylitol jest powoli przetwarzany w organizmie z minimalnym udziałem insuliny, wskutek czego posiada ponad 14-krotnie niższy indeks glikemiczny od cukru. Dzięki temu jest bardzo bezpieczny dla diabetyków. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia. Ponadto zawiera prawie 2-razy mniej kalorii niż cukier! Zalecany jest dla osób zagrożonych i dotkniętych osteoporozą, gdyż zwiększa przyswajanie wapnia, przywracając w ten sposób właściwą konsystencję kości. Dzięki antybakteryjnemu działaniu podnosi odporność organizmu. Potrafi likwidować drobne ubytki próchnicze oraz zapalenie dziąseł i ozębnej poprzez przywracanie właściwego pH śliny (dlatego przed przełknięciem zalecane jest przepłukiwanie rozpuszczonym w ślinie ksylitolem jamy ustnej – nawet już po umyciu zębów). Stosowanie ksylitolowego aerozlu do nosa ma zdolność zatrzymywania rozwoju bakterii powodujących zapalenie ucha środkowego oraz zmniejsza występowanie alergii, astmy i infekcji zatok Ksylitol jest skutecznym środkiem przeciwko szkodliwym bakteriom jelit- np. Helicobacter pylori której przypisuje się między innymi owrzodzenie żołądka. Ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków – na przykład Candida albicans – w przewodzie pokarmowym. Zmniejsza też łaknienie cukru. Fińscy naukowcy zalecają spożywanie do 40 g Ksylitolu dziennie, dla wydatnego wzmocnienia tkanki kostnej. Ksylitol może zastąpić cukier do przyrządzania różnych produktów kulinarnych .

W przyrodzie ksylitol jest szeroko rozpowszechniony, choć występuje w małych ilościach. Można go znaleźć w niektórych owocach, jagodach, grzybach, warzywach, twardym drewnie (szczególnie brzozowym – Finowie nazywają go stąd “brzozowym cukrem”) i kolbach kukurydzy. W garści malin jest niespełna gram ksylitolu. Nasze organizmy w swoim codziennym metabolizmie używają ksylitolu, produkując go w ilości 15 gramów z różnych źródeł pokarmu. Przez organizm ludzki ksylitol jest powoli stopniowo przyswajany, osiągając wartość kaloryczną niższą o 40% niż inne węglowodany. Z tych względów daje on w efekcie istotnie zmniejszone: wzrost poziomu glukozy we krwi oraz reakcję insulinową organizmu na wchłanianie glukozy (o przeszło 60% serum insuliny mniej w krytycznym czasie 30 min. niż dla glukozy czy cukru). W ten sposób możliwe jest osiąganie przez diabetyków kontroli poziomu glukozy we krwi, poziomu lipidów i wagi ciała. Odkryty w 1891 roku stosowany jest ksylitol od lat 60-tych XX wieku. W szeregu krajów popularny zamiennik cukru dla diabetyków. FDA i JEFCA, organ doradczy WHO i FAQ stwierdził, że dla ksylitolu nie istnieje granica spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka), co znaczy, że jest on całkowicie bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości dziennej.

Ponad 25 lat badań potwierdza, że ksylitol jest najlepszym zamiennikiem cukru dla zębów. Używanie ksylitolu redukuje stopień psucia się zębów zarówno dla grupy o wysokim ryzyku (znaczny stopień uszkodzenia uzębienia) jak i niskim (brak oznak próchnicy i wysoka dbałość o zęby). Badania, które uzyskały aprobatę 6 narodowych związków dentystycznych wykazują, że 4 do 12 gramów są wystarczające do całkowitego i trwałego zabezpieczenia zębów. Zastępuje on też skutecznie, dzięki podwyższeniu odczynu PH w ustach, odświeżacze oddechu. Dobroczynny wpływ ksylitolu jest odnotowywany nie tylko w powstrzymywaniu rozwoju bakterii z gatunku Sterptococcus mutans powodujących próchnicę, ale także tych z gatunku Sterptococcus pneumoniae, powodujących ostre zapalenie ucha środkowego. Badacze z Iowa wykazali natomiast, iż ksylitol może być środkiem zapobiegawczym przeciw bakteryjnemu zakażeniu płuc i oskrzeli u chorych na mukowiscydozę.

Ksylitol jest bardzo wskazany dla osób pragnących odchudzać się (bez ascetycznego odmawiania sobie słodyczy) ze względu na to, iż poza bezspornymi zaletami (zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę i własnościami bakteriobójczymi) dostarcza on organizmowi o 40% mniej kalorii niż cukier, a jest (w 100%) równie słodki. Ksylitol ułatwia mineralizację (przyswajanie minerałów przez organizm) np. przyswajanie wapnia przez kości, a więc działa wspomagająco przy osteoporozie. Ksylitol jest białą, krystaliczną substancją, która wygląda i smakuje jak cukier. Tym różni się od innych substancji słodzących takich jak sorbitol, fruktoza czy glukoza, że w molekule ma 5 zamiast 6 atomów węgla, w efekcie daje odczyn zasadowy w organizmie, a nie kwasowy jak cukier (niszczy bakterie a nie powoduje ich rozwój).

Ksylitol, który doczekał się ponad 1500 opracowań naukowych pozyskiwany jest jedynie ze źródeł naturalnych (np. w Finlandii tylko z brzozy).

Porównanie właściwości sacharozy i ksylitolu

CUKIER (Sacharoza)

• daje odczyn kwasowy w organizmie, dokarmia

bakterie i komórki rakowe, zakłóca równowagę

hormonalną, sprzyja rozwojowi grzybów i drożdżaków

w organizmie (grzybice, kandydoza, itp.)

• może spowodować hipoglikemię i nadwagę prowadzące

do cukrzycy i otyłości

• “wypłukuje” z organizmu sole mineralne i witaminy

(zabierając wapń przyczynia się do osteoporozy)

• powoduje próchnicę zębów i zapalenie ozębnej,

paradentozę

• jest czynnikiem powodującym niewydolność

układu immunologicznego (i autoimmunologicznego)

• związek chemiczny trudny do strawienia, działa jak

uzależniający narkotyk, podając “puste kalorie”

powoduje nadwagę

• przyspiesza proces starzenia

• sprzyja rozwojowi wielu chorób

(np. istnieje jednoznaczny związek między spożyciem

cukru, a chorobami serca, krążenia, zawałami serca)

KSYLITOL

• w organizmie dając odczyn zasadowy ma działanie

bakteriobójcze, stabilizuje równowagę zasadowo-

kwasową- hamuje rozwój grzybicy i drożdżaków

• ma Indeks Glikemiczny czternastokrotnie niższy

niż cukier (im niższy IG tym niższy poziom cukru

we krwi po jedzeniu)

• ułatwia mineralizację

np. (przyswajanie wapnia przez kości)

• przeciwdziała próchnicy, wzmacnia szkliwo,

chroni dziąsła

• wzmacnia układ immunologiczny

• o prawie połowę mniej kaloryczny niż cukier

powoduje zarazem zmniejszenie łaknienia

na słodycze

• ma własności opóźniające proces starzenia,

również skuteczny przy zatwardzeniach

• zalecany jest w diecie diabetyków, u osób

z zakłóconą tolerancją glukozy, insulinoopornością

• wskazany jest przy: “suchości w ustach”,

“zajadach w kącikach ust”, infekcjach

górnych dróg oddechowych, nieżytach nosa i gardła

• stosowany przy zapaleniu ucha środkowego,

zapobiegawczo przeciw bakteryjnemu zapaleniu

płuc i oskrzeli przy mukowiscydozie, nadkwasocie

• likwiduje niemiły zapach z ust

• goi i naprawia

Insulinooporność i zaburzenia hormonalne

Spożywanie cukru i innych oczyszczonych węglowodanów powoduje gwałtowne wydzielanie glukozy lub cukru do krwi. W reakcji na to trzustka wydziela insulinę, aby skierować glukozę do komórek, gdzie ulega ona przetworzeniu na energię. Nadmiar glukozy wywołuje w organizmie stres i po pewnym czasie słabnie reakcja komórek na insulinę. Stan taki, zwany insulinoopornością, stanowi potężny problem i szacuje się, że połowa Amerykanów cierpi na tę dolegliwość. Insulinooporność wiąże się z zaburzeniami w poziomach cholesterolu i trójglicerydów, nadciśnieniem, zwiększonym ryzykiem zawału serca oraz cukrzycą.

Narastanie od połowy XX wieku liczby przypadków cukrzycy typu 2 ma bezpośredni związek ze wzrostem konsumpcji cukru. Długoterminowe badania, którymi objęto ponad 65000 kobiet, wykazały, że wysokocukrowa dieta o małej zawartości błonnika zwiększa ryzyko zapadnięcia na cukrzycę typu 2 o 250 procent. W ramach innych niedawno przeprowadzonych badań ustalono, że nadmierne spożywanie cukru stanowi samo w sobie najważniejszy czynnik ryzyka zawału serca, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Szacuje się, że spożywanie cukru może być odpowiedzialne za ponad 150 000 przedwczesnych zejść śmiertelnych rocznie w samych Stanach Zjednoczonych.

W ramach wielu powtarzalnych badań klinicznych wykazano, że metabolizm ksylitolu przebiega bardzo wolno. W rzeczywistości na indeksie cukrowym, który obrazuje prędkość wchłaniania pożywienia do krwi, cukier ma wskaźnik 100, zaś ksylitol zaledwie siedem! Ksylitol stanowi naturalny stabilizator insuliny i nie powoduje żadnego z nagłych przyrostów oraz spadków poziomu tego hormonu, które występują w przypadku cukru. Ksylitol pomaga de facto w powstrzymywaniu łaknienia cukru i węglowodanów. Żywność słodzona ksylitolem nie powoduje przyrostu poziomu insuliny, co czyni zeń doskonały słodzik dla ludzi dotkniętych cukrzycą, jak również dla tych, którzy pragną zrzucić nadmiar wagi. Wśród naukowców i lekarzy geriatrów narasta przeświadczenie, że utrzymanie niskiego poziomu insuliny jest kluczowym czynnikiem programu przeciwdziałania przedwczesnemu starzeniu się.

Insulinooporność odgrywa również dużą rolę w braku równowagi hormonalnej, w tym tej będącej przyczyną raka piersi. Wysoki poziom insuliny powoduje zwiększone wytwarzanie estrogenu, co prowadzi do estrogenowej dominacji i zakłóca proces normalnego jajeczkowania. Insulinooporność stanowi główną przyczynę narastającego problemu hormonalnego o nazwie zespół wielotorbieli jajnikowej (polycystic ovarian syndrome; w skrócie PCOS). PCOS powoduje brak jajeczkowania, co oznacza, że normalny proces cyklicznego wytwarzania estrogenu, a następnie progesteronu, ustaje lub staje się ułomny. Insulina stymuluje jajniki do wytwarzania głównie męskich hormonów, co w połączeniu z wyższymi poziomami insuliny i glukozy zwiększa masę ciała w okolicach pasa i daje typ organizmu bardzo podatny na raka piersi. Oznaki tego, że organizm jest wystawiany na zbyt wysokie dawki męskich hormonów, to trądzik, utrata włosów na głowie i zwiększone owłosienie reszty ciała. Obniżenie poziomu insuliny jest istotne nie tylko w leczeniu PCOS, ale rozwiązuje również cały szereg innych powikłań wynikających z braku równowagi hormonalnej, w tym tych, które prowadzą do raka piersi.

Dr John Lee, autor książki What Your Doctor May Not Tell You About Breast Cancer (To, czego ci twój lekarz może nie powiedzieć o raku piersi), tak wyjaśnia związek między insulinoopornością i rakiem piersi:

“Przekarmianie się małowartościową żywnością czyni z nas osobę otyłą. Zwiększona ilość tłuszczu i brak ćwiczeń fizycznych prowadzą do insulinooporności. Insulinooporność prowadzi z kolei do zwiększenia łaknienia cukrowych węglowodanów, aby generować energię dla organizmu. W wyniku zwiększonego spożycia węglowodanów wyzwalana jest większa ilość insuliny, co prowadzi do jeszcze większej nadwagi. Większa ilość tłuszczu prowadzi do zwiększonej ilości estrogenu, a ten z kolei do wcześniejszego wykształcenia piersi i przedwczesnej menstruacji. Wcześniejsze zapoczątkowanie menstruacji prowadzi do zwiększonej liczby cykli jajeczkowania i większego wystawienia organizmu na działanie estrogenów bez odpowiedniej ilości progesteronu. Zwiększenie okresu wystawienia organizmu na działanie estrogenów zwiększa ryzyko raka piersi.

Jednocześnie zwiększone spożycie prostych węglowodanów prowadzi w połączeniu z insulinoopornością do zespołu wielotorbieli jajników i braku owulacji w czasie cykli miesiączkowych, co wywołuje nadmierną produkcję androgenów i estrogenów przy jednoczesnym braku właściwej ilości progesteronu. Nadmierna produkcja estrogenu przy braku wytwarzania progesteronu prowadzi do dominacji estrogenu i wzrostu ryzyka zachorowania na raka piersi. Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych zwiększa insulinooporność, co jeszcze bardziej zaostrza wyżej wymienione dolegliwości”.

Stosowanie ksylitolu zamiast cukru oraz ograniczenie spożycia oczyszczonych węglowodanów znacznie podwyższających ilość glukozy we krwi obniża nie tylko ryzyko PCOS, ale również torbieli, mięśniaków, gruczolistości, PMS (premenstrual syndrome syndrom przedmiesiączkowy), uderzeń gorąca, przybierania na wadze i depresji.

BEZPIECZNIEJSZY SŁODZIK

Zwiększona konsumpcja cukru zdegenerowała kulturę Zachodu, wtrącając ją w otchłań wypełnioną coraz większą liczbą chorób, z których wiele doprowadza system ochrony zdrowia do ogromnych napięć. W końcu mamy odpowiedź na nasze wspólne modły o coś prawdziwie zdrowego, co jest jednocześnie w stanie zadowolić nasze pragnienie słodyczy. Ponad 1500 badań naukowych dowiodło, że im więcej spożywamy ksylitolu, tym bardziej jesteśmy w stanie wyeliminować łaknienie cukru, ograniczyć poziom insuliny w organizmie i zalkalizować go. To wielka pomoc na drodze ku dobremu zdrowiu i długiemu życiu.

Powyższy tekst został zamieszczony w czasopiśmie Nexus nr 2/2003

Problemy stomatologiczne

Próchnica zębów i choroba dziąseł stanowią poważny problem. Według danych Amerykańskiego Towarzystwa Dentystycznego 75 procent Amerykanów w wieku ponad 35 lat cierpi na schorzenia okołozębowe. Nie ma potrzeby podkreślać, że to właśnie dieta odgrywa zasadniczą rolę w zdrowotności zębów. Nadmiar cukru w diecie powoduje osłabienie układu odpornościowego i zakwasza środowisko, w którym źle czują się zęby. Jama ustna jest siedliskiem ponad 400 szczepów bakterii, z który większość jest nieszkodliwa, ale kiedy na scenę wkracza cukier, dożywia te szkodliwe i ułatwia im rozmnażanie.

Przyczyną zapalenia ozębnej są przede wszystkim bakterie, które żerują na resztkach osadzonych w jamie ustnej i w konsekwencji powodują zapalenie dziąseł. Bakterie wydzielają niewielkie ilości toksyn, które powodują rozkład tkanki dziąseł pogłębiając w ten sposób infekcję. Objaw choroby lepka warstwa śliny i pożywienia bez przerwy osadzająca się na zębach jest niewidoczny. Stała, mało intensywna infekcja bakteryjna, atakuje również układ immunologiczny.

Bakterie wspomagają chorobę i dobrze się w niej czują. Jeśli choroba zlokalizowana wzdłuż linii dziąseł nie zostanie zlikwidowana, może doprowadzić do poważnego ich zakażenia. Nie usunięty osad twardnieje i wytwarza się kamień nazębny.

Zapalenie ozębnej przybiera dwie formy: proste zapalenie dziąseł zwane gingivitis oraz druga, poważniejsza forma zapalenia dziąseł, zapalenie ozębnej, czyli periodontitis, które może doprowadzić do utraty zębów i zaniku dziąseł.

Gingivitis jest wynikiem nasilania się choroby i kamienia nazębnego, który podrażnia dziąsła i tkankę okołozębową. Bardziej zaawansowana postać choroby, periodontitis, występuje wtedy, gdy zapaleniu dziąseł towarzyszy zniszczenie kości i wiązadeł. Krwawienie dziąseł stanowi zazwyczaj pierwszy objaw rozwoju zapalenia ozębnej, ale oczywiste objawy niekoniecznie muszą wystąpić.

Zapalenie ozębnej może prowadzić do innych, bardzo poważnych, schorzeń. Dwukrotnie zwiększa ryzyko wylewu, potraja ryzyko zawału; serca, zwiększa szansę urodzenia niedojrzałych dzieci z niedowagą, wcześniaków, ma również swój wkład w zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc i rozedmę płuc. Te same bakterie, które powodują choroby dziąseł, mogą być bezpośrednią lub pośrednią przyczyną chorób serca i naczyń krwionośnych. Badania przeprowadzone w roku 1998 na Uniwersytecie Stanowym w Minnesocie dowiodły, że u królików zakażonych zapaleniem ozębnej wystąpiły skrzepy prowadzące do zawału serca. Wygląda na to, że bakterie te najpierw atakują kości i dziąsła w jamie ustnej, a następnie przedostają się do krwioobiegu poprzez niewielkie pęknięcia w dziąsłach.

Spożywanie cukru poprzez stworzenie wysoce kwasowego środowiska w jamie ustnej prowadzi do próchnicy. Kwasy niszczą emalię zębów, osłabiając je i czyniąc je podatnymi na ataki bakterii, co prowadzi do próchnicy zębów lub ich demineralizacji. W normalnych, zdrowych warunkach ślina opłukuje jamę ustną roztworem o charakterze alkalicznym, który neutralizuje kwasowość i remineralizuje zęby. Ślina wymywa również resztki pożywienia i pomaga w trawieniu pokarmu. Kiedy jednak ślina ma odczyn kwaśny, oczywiście z powodu zbyt dużej ilości słodyczy, bakterie w ustach wpadają w szał obżarstwa. Te nieznośne bakterie przylegają do spółki z węglowodanowymi odpadami do zębów i języka i utrzymują kwas w bliskości zębów, co powoduje, że zżera on emalię. Praktycznie biorąc nie ma znaczenia, jakie będziemy przyjmować pożywienie, pozostałości po nim i tak stają się pożywieniem powodujących chorobę bakterii.

Ksylitol to marzenie dentysty. Odwraca wszystkie szkodliwe efekty cukru. Ksylitol nie poddaje się fermentacji, a więc nie może być zamieniony na kwasy przez bytujące w jamie ustnej bakterie, dzięki czemu pomaga w przywróceniu właściwej równowagi alkaliczno-kwasowej w jamie ustnej. To zasadowe środowisko nie jest przyjazne dla szkodliwych bakterii, a szczególnie dla najgorszej z nich o nazwie Streptococcus mutans. Ksylitol wpływa inhibitująco na rozwój choroby.

Stosowanie ksylitolu przed pójściem do łóżka, po wyszczotkowaniu i oczyszczeniu zębów nitkami, chroni i goi zęby i dziąsła. W przeciwieństwie do cukru można go nawet zostawić na noc na zębach. Przy właściwym stosowaniu stopuje proces fermentacji prowadzący do próchnicy zębów. Stosowanie go w dłuższym okresie czasu tłumi najbardziej szkodliwe szczepy bakterii jamy ustnej doprowadzając do trwałych zmian w ich charakterze. Ksylitol posiada nawet zdolność wzmacniania mineralizacji szkliwa zębowego i jest bardzo efektywny w leczeniu małych ubytków powstających w wyniku próchnicy. Chociaż duże ubytki nie zasklepią się, utwardzają się i stają się mniej podatne na dalszy rozwój choroby.

Konsekwentne stosowanie niewielkich ilości ksylitolu wzmacnia ochronne czynniki w ślinie. Ksylitol stymuluje napływanie śliny i wspomaga utrzymanie soli zawartych w ślinie w użytecznej formie. Przedłużone stosowanie ksylitolu zwiększa buforujące i ochronne własności śliny. Zwiększone wydzielanie śliny jest ważne, zwłaszcza dla ludzi cierpiących na suchość w ustach spowodowaną jakąś chorobą, podeszłym wiekiem lub ubocznym skutkiem pewnych leków.

Ponieważ wraz ze stałym spożywaniem ksylitolu środowisko w jamie ustnej staje się mniej kwaśne, zaleca się żucie gumy ksylitolowej lub ssanie dropsów ksylitolowych po każdym posiłku lub po spożyciu słodyczy. Jak wykazały najnowsze badania, najlepsze w tym wszystkim jest to, że lecznicze własności ksylitolu są długotrwałe, a być może nawet trwałe.

Powyższy tekst został zamieszczony w czasopiśmie Nexus nr 2/2003

Osteoporoza

Kolejną korzyścią wynikającą ze spożywania ksylitolu jest rola, jaką ten związek odgrywa w przywracaniu normalnej konsystencji kości. Badania przeprowadzone w Finlandii na samicach szczurów z usuniętymi jajnikami dowodzą, że ksylitol przyczynił się do utrzymania gęstości kości.

W kontrolnej grupie szczurów z usuniętymi jajnikami, której nie podawano ksylitolu, zarówno poziom estrogenu, jak i gęstość kości, gwałtownie spadły, natomiast u szczurów z usuniętymi jajnikami, którym podawano ksylitol, gęstość kości wzrosła. Okazało się również na przykładzie starszych wiekiem samców szczurów, że ksylitol przyczynił się w 10 procentach przypadków do przywrócenia związanej z wiekiem utraty masy kości.

W nie mającym precedensu zdecydowanym oświadczeniu fińscy uczeni zalecili stosowanie ksylitolu w leczeniu ludzi. Rekomendowaną przez nich dawką jest 40 gramów dziennie! Naukowcy przypuszczają, że zdolność ksylitolu do wzmacniania kości wynika z tego, że stymuluje on wchłanianie wapnia w jelitach. Włączenie ksylitolu do diety jest z pewnością przyjemnym sposobem czerpania korzyści polegających na wzmocnieniu kośćca i innych dobrodziejstwach przyczyniających się do poprawy stanu zdrowia.

Powyższy tekst został zamieszczony w czasopiśmie Nexus nr 2/2003

Schorzenia laryngologiczne

Powtarzające się infekcje ucha środkowego stanowią wielkie niebezpieczeństwo dla zdrowia dzieci. U dzieci cierpiących na to nawrotowe schorzenie często wprowadza się do bębenka sączki, aby zmniejszyć ilość płynu, który wytwarza organizm, aby wypłukać z ucha infekcję. Taki sposób postępowania jest czasami skuteczny w leczeniu chronicznych zapaleń ucha, jest również pomocny w odzyskaniu zdolności dobrego słyszenia.

Język, krytyczny element w nauczaniu, jest przyswajany w ciągu dwóch pierwszych lat życia przez wejście audio (uszy) w tym samym okresie, kiedy infekcje ucha wewnętrznego występują najczęściej. Jeśli wejście to jest zaczopowane przez infekcję lub obecność płynu w uchu środkowym, mogą wystąpić trudności w uczeniu się. Jeden z naukowców wykazał, że nawet w przypadkach właściwego leczenia powtarzalne zapalenie ucha środkowego występujące w okresie dwóch pierwszych lat życia kończy się znacznym uwstecznieniem umiejętności czytania, które przeciąga się aż do dziewiątego roku życia. W ramach innych badań obserwowano dzieci przez dłuższy czas i stwierdzono, że ujemny wpływ tego schorzenia na zdolność uczenia się i zachowania społeczne przeciąga się aż osiemnastego roku życia.

Jedną z wszechstronnych zalet ksylitolu jest jego zdolność do inhibitowania wzrostu bakterii powodujących zapalenie ucha środkowego u małych dzieci. W ramach dwóch niedawno przeprowadzonych badań ponad tysiąca dzieci okazało się, że guma do żucia z dodatkiem ksylitolu zmniejsza ryzyko zapadnięcia na zapalenie ucha środkowego o średnio 40 procent oraz znacznie ogranicza powikłania związane z tym schorzeniem, jak również potrzebę stosowania antybiotyków.

Regularne mycie nosa aerozolem zawierającym ksylitol zmniejsza liczbę szkodliwych bakterii i stymuluje normalne przemywanie tego obszaru. Czysty nos zmniejsza problemy z alergiami i astmą, których źródłem są podrażnienia przewodów nosowych i alergeny. Ostatnie badania ujawniły, w jaki sposób bakterie przyczepiają się do komórek i infekują je. Jak wiadomo, niektóre cukry, podobnie jak ksylitol, są zdolne do wkraczania w te wiązania, blokując przyczepianie się głównych bakterii chorobotwórczych, które bytują w nosie. Dr Lon Jones, lekarz z Plainsview w Teksasie, donosi, że stosowanie ksylitolowego aerozolu do nosa zapobiegło w 93 procentach infekcjom ucha i zaowocowało dającym się zauważyć zmniejszeniem przypadków infekcji zatok, alergii i astmy.

Powyższy tekst został zamieszczony w czasopiśmie Nexus nr 2/2003

Schorzenia laryngologiczne

Powtarzające się infekcje ucha środkowego stanowią wielkie niebezpieczeństwo dla zdrowia dzieci. U dzieci cierpiących na to nawrotowe schorzenie często wprowadza się do bębenka sączki, aby zmniejszyć ilość płynu, który wytwarza organizm, aby wypłukać z ucha infekcję. Taki sposób postępowania jest czasami skuteczny w leczeniu chronicznych zapaleń ucha, jest również pomocny w odzyskaniu zdolności dobrego słyszenia.

Język, krytyczny element w nauczaniu, jest przyswajany w ciągu dwóch pierwszych lat życia przez wejście audio (uszy) w tym samym okresie, kiedy infekcje ucha wewnętrznego występują najczęściej. Jeśli wejście to jest zaczopowane przez infekcję lub obecność płynu w uchu środkowym, mogą wystąpić trudności w uczeniu się. Jeden z naukowców wykazał, że nawet w przypadkach właściwego leczenia powtarzalne zapalenie ucha środkowego występujące w okresie dwóch pierwszych lat życia kończy się znacznym uwstecznieniem umiejętności czytania, które przeciąga się aż do dziewiątego roku życia. W ramach innych badań obserwowano dzieci przez dłuższy czas i stwierdzono, że ujemny wpływ tego schorzenia na zdolność uczenia się i zachowania społeczne przeciąga się aż osiemnastego roku życia.

Jedną z wszechstronnych zalet ksylitolu jest jego zdolność do inhibitowania wzrostu bakterii powodujących zapalenie ucha środkowego u małych dzieci. W ramach dwóch niedawno przeprowadzonych badań ponad tysiąca dzieci okazało się, że guma do żucia z dodatkiem ksylitolu zmniejsza ryzyko zapadnięcia na zapalenie ucha środkowego o średnio 40 procent oraz znacznie ogranicza powikłania związane z tym schorzeniem, jak również potrzebę stosowania antybiotyków.

Regularne mycie nosa aerozolem zawierającym ksylitol zmniejsza liczbę szkodliwych bakterii i stymuluje normalne przemywanie tego obszaru. Czysty nos zmniejsza problemy z alergiami i astmą, których źródłem są podrażnienia przewodów nosowych i alergeny. Ostatnie badania ujawniły, w jaki sposób bakterie przyczepiają się do komórek i infekują je. Jak wiadomo, niektóre cukry, podobnie jak ksylitol, są zdolne do wkraczania w te wiązania, blokując przyczepianie się głównych bakterii chorobotwórczych, które bytują w nosie. Dr Lon Jones, lekarz z Plainsview w Teksasie, donosi, że stosowanie ksylitolowego aerozolu do nosa zapobiegło w 93 procentach infekcjom ucha i zaowocowało dającym się zauważyć zmniejszeniem przypadków infekcji zatok, alergii i astmy.

Powyższy tekst został zamieszczony w czasopiśmie Nexus nr 2/2003

O białym cukrze mówi się “biała śmierć” i rzeczywiście zasługuje on na tę nazwę. Traktowanie go jako pożywienia to przerost wyobraźni, ponieważ jest to związek chemiczny raczej bardzo trudny do zużytkowania, strawienia przez nasz organizm. Ludzie nie są przystosowani do zjadania dużych ilości cukru w jakiejkolwiek jego postaci: białej i brązowej, syropu kukurydzianego, sacharozy, dekstrozy, glukozy, fruktozy, laktozy, maltozy, słodu jęczmiennego, miodu, syropu ryżowego i syropu klonowego. Cukier jest jednocześnie wysoce kuszący, działa jak uzależniający narkotyk, który zwabi nawet najtwardszą osobę w swoje słodkie objęcia.

Według chińskich mądrości słodycz jest jednym ze smaków koniecznych do utrzymania organizmu w równowadze. Niestety, regularne spożywanie dużych ilości cukru powoduje duże szkody. Cukier może spowodować hipoglikemię i nadwagę prowadzące do cukrzycy i otyłości, i to zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci, wypłukuje z organizmu sole mineralne i witaminy, podnosi ciśnienie krwi, poziom trójglicerydów i złego cholesterolu (LDL), zwiększając ryzyko zawału serca, powoduje próchnicę zębów i zapalenie ozębnej, które prowadzą z kolei do utraty zębów i ogólnego zainfekowania organizmu, powoduje, że umysł dziecka ma kłopoty z uczeniem się i skupieniem uwagi. Zarówno u dzieci, jak i dorosłych wywołuje destrukcyjne zachowania, trudności w uczeniu się oraz łatwość zapominania, jest czynnikiem inicjującym niewydolność układu autoimmunologicznego i immunologicznego, co kończy się w rezultacie takimi chorobami, jak artretyzm, różne alergie i astma.Cukier zakłóca również równowagę hormonalną i wspomaga wzrost komórek rakowych.

Cóż więc mamy robić? Czy zawsze będziemy niewolnikami naszego uzależnienia od cukru, czy też może istnieje skuteczny sposób pozbycia się nawyku jedzenia go?

KSYLITOL NA RATUNEK!

Podczas drugiej wojny światowej Finlandia cierpiała na dotkliwy niedostatek cukru. W sytuacji braku miejscowych źródeł Finowie szukali produktu zastępczego i właśnie wtedy fińscy naukowcy po raz drugi odkryli ksylitol, niskokaloryczny cukier wytwarzany z kory brzozowej. W rzeczywistości był on znany chemii organicznej od roku 1891, kiedy to po raz pierwszy wyprodukował go pewien niemiecki chemik.

W roku 1930 ksylitol istniał już w formie oczyszczonej, ale dopiero w czasie drugiej wojny światowej, kiedy zabrakło cukru, naukowcy zostali zmuszeni do szukania alternatywnych słodzików i dopiero kiedy udało się ustabilizować ksylitol, stał się on praktycznym słodzikiem. W tym samym czasie naukowcy odkryli również jego niezależną od insuliny naturę (związek ten ulega przemianie w organizmie bez udziału insuliny).

W latach sześćdziesiątych ksylitol był już stosowany w Niemczech, Szwajcarii, Związku Radzieckim i Japonii jako słodzik zalecany w diecie diabetyków i jako źródło energii w kroplówkach podawanych dla pacjentów z zakłóconą tolerancją glukozy i insulinoopornością. Od tej chwili wiele innych krajów, w tym Włochy i Chiny, zaczęły wytwarzać ksylitol do użytku domowego i to z doskonałym skutkiem zdrowotnym. Ksylitol jest mało znany w USA i Australii, głównie dlatego, że dostawy taniego cukru z trzciny cukrowej powodowały, że znacznie droższy ksylitol był mniej opłacalny.

Ksylitol jest naturalną substancją, którą można również znaleźć we jarzynach i owocach włóknistych, kolbach kukurydzy oraz w różnych drzewach liściastych, na przykład w brzozie. Jest on substancją naturalną. Produkt pośredni, który pojawia się w procesie przemiany glukozy w organizach ludzi oraz zwierząt, a także wielu roślin i mikroorganizmów. Ksylitol jest w naturalny sposób wytwarzany w naszych organizmach. Każdy z nas wytwarza go dziennie w procesie normalnego metabolizmu w ilości ok. 15 gram. Mimo to, iż ksylitol wygląda i smakuje tak samo jak cukier, na tym kończy się jego podobieństwo do pozostałych substancji.

Jak wcześniej wpomniano ksylitol (alkohol cukrowy) jest to cukier pochodzenia naturalnego pozyskiwany najczęściej z brzozy. Jest on w rzeczywistości lustrzanym odbiciem cukru. W czasie gdy cukier sieje spustoszenie w naszym organizmie, ksylitol naprawia i goi, wzmacnia układ immunologiczny, broni przed degeneracyjnymi, chronicznymi chorobami i ma właściwości opóźniające proces starzenia się. Ksylitol jest cukrem pięciowęglowym, co oznacza, że ma własności bakteriobójcze i zapobiega rozwojowi bakterii. Podczas gdy cukier tworzy kwasy, ksylitol ma charakter zasadowy. Wszystkie formy cukru, w tym sorbitol, popularny alternatywny słodzik, są cukrami sześciowęglowymi, wzmacniającymi niebezpieczne bakterie i grzyby.

Zatwierdzony w 1963 roku przez FDA (amerykański Urząd ds. Żywności i Leków) ksylitol nie posiada żadnych znanych właściwościi toksycznych. Jedynym dyskomfortem, jaki może być odczuwalny początkowo przez niektóre wrażliwe osoby przy spożywaniu jego większych ilości, jest łagodna biegunka lub lekkie kurcze.

Ponieważ ksylitol jest codziennie wytwarzany przez organizm lub enzymy powodujące jego rozkład, wszelkie niedomogi ustępują najczęściej już po kilku dniach, po przystosowaniu się organizmu do otrzymywania większych dawek ksylitolu.

Ksylitol jest o 40 procent mniej kaloryczny i ma o 75 procent mniej węglowodanów od tradycyjnego cukru. Jest absorbowany i przetwarzany powoli, co powoduje bardzo małe zmiany w wydzielaniu insuliny. Około 30 procent spożytego ksylitolu zostaje zaabsorbowana przez wątrobę, a pozostała część w przewodzie pokarmowym, gdzie rozkładany jest przez bakterie żołądkowe na krótko łańcuchowe kwasy tłuszczowe.

Ksylitol wygląda i smakuje jak cukier i nie pzostawia nieprzyjemnego posmaku. Jest on dostępny pod w wielu postaciach. W formie krystalicznej może być stosowany w potrawach gotowanych i pieczonych lub też być stosowany jako słodzik do napojów. Stosowany jest również w gumach do żucia, miętówkach (dropsach) i w aerozolach do nosa.

Ogromna konsumpcja cukru zdegenerowała kulturę Zachodu, rzucając ją w otchłań coraz większej liczby chorób, a wiele z nich doprowadza system ochrony do ogromnych napięć. Wreszcie mamy odpowiedź na nasze poszukiwania czegoś prawdziwie zdrowego, a co jest jednocześnie w stanie zadowolić nasze pragnienie słodyczy.

Ponad 1500 badań naukowych dowiodło, że im więcej spożywa się ksylitolu, tym bardziej jest się w stanie wyeliminować łaknienie cukru, ograniczyć poziom insuliny w organizmie i zalkalizować go. Ksylitol to ogromna pomoc ku dobremu zdrowiu i długiemu życiu.

Ksylitol (alkohol cukrowy) jest to cukier pochodzenia naturalnego pozyskiwany najczęściej z brzozy.

Ksylitol jest głównie przeznaczony dla osób, które z różnych względów nie mogą lub nie powinny (chorzy na cukrzycę), bądź nie chcą używać cukru. Praktycznie jedyny cukier dla cukrzyków, cukier dla diabetyków.

Jest tak samo słodki jak zwykły cukier, jednakże zawiera 40% mniej kalorii. Jeśli optycznie porównać ksylitol z tradycyjnym cukrem nie zauważy się praktycznie różnicy, ale w działaniu są one swoimi przeciwieństwami. Przede wszystkim ksylitol nie fermentuje w przewodzie pokarmowym jak fruktoza, glukoza, laktoza czy sacharoza. Tak samo jak cukier stosować go można w wysokich temperaturach. Służy do słodzenia potraw, pieczenia i gotowania.

Ksylitol wytwarza w organizmie odczyn zasadowy, a to oznacza, że wskazany jest przy:

• przy infekcjach górnych dróg oddechowych (tj. katar, infekcja gardła, zatok) – działanie antybakteryjne

• przeciwdziała tworzeniu się bakterii gnilnych

• zapaleniu ucha środkowego

• suchości w ustach (stymuluje wydzielanie śliny)

• chorobach dziąseł i próchnicy zębów, np. paradontozie

• stosowany jako środek zapobiegawczy przeciw bakteryjnemu zakażeniu płuc i oskrzeli u chorych na mukowisdydozę

• likwiduje niemiły zapach z ust

• przyjazny przy nadkwasocie żołądka, astmie i alergii

DZIAŁA PRZECIWPRÓCHNICZO I ZMNIEJSZA APETYT NA SŁODYCZE

Jak można przeczytać wyżej, ksylitol zapobiega próchnicy, ale to nie wszystko – jeśli na zębach ma się niewielkie ubytki (początki próchnicy) lub jakiekolwiek stany zapalne dziąseł istnieje duża szansa, że znikną, ale uwaga: powinno się, a właściwie należy po każdym posiłku i myciu zębów przepłukać jamę ustną śliną zmieszaną z ksylitolem.

Ksylitol jest bardzo wskazany w profilaktyce osteoporozy, ponieważ zwiększa przyswajanie wapnia – z tego powodu działa leczniczo również na osoby dotknięte już tym schorzeniem. Tradycyjny cukier pozbawia organizm witamin z grupy B oraz ważnych mikroelementów takich jak wapń, magnez i potas.

Istotnym zagrożeniem w obecnych czasach są pleśnie i drożdżaki, w tym trudne do wyleczenia Candida albicans – ksylitol ogranicza ich rozwój, jest również skuteczny w zwalczaniu bakterii Helicobacter pylori, które są przyczyną wrzodów żołądka.

W organizmie ksylitol przetwarzany jest powoli z minimalnym udziałem insuliny, na skutek czego posiada ponad dziewięciokrotnie niższy indeks glikemiczny od cukru. Dzięki temu jest bardzo bezpieczny dla diabetyków. Dzięki utrzymywaniu niskiego poziomu insuliny przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia się. Co więcej, zawiera prawie 2-razy mniej kalorii niż cukier!

Ksylitol może być również używany w formie aerozolu lub kropli (można je zrobić samodzielnie: 1 część cukru rozpuścić w 20 częściach soli fizjologicznej). Taki roztwór można zastosować do ucha (przy zapaleniu ucha środkowego) – bardzo dobrze leczy to schorzenie u małych dzieci, równie korzystnie ksylitol działa jako krople do nosa. Zmniejsza również objawy alergii.

UWAGA!

Nie należy ksylitolu spożywać w zbyt dużych ilościach – bezpieczna dawka to 3 łyżeczki dziennie (ok. 15g – fińscy naukowcy dopuszczają do spożywania do 40g dziennie). Ksylitol należy wprowadzać stopniowo, ponieważ nagłe przyjęcie dopuszczalnej ilości może wywołać biegunkę – jest to konieczne ze względu na potrzebę przystosowania się układu pokarmowego do wytwarzania odpowiedniej ilości enzymu trawiącego ksylitol.

Ewentualne przypadki podawania ksylitolu zwierzętom należy skonsultować z weterynarzem.

Certyfikaty i bezpieczeństwo.

Informujemy, iż oferowany przez nas cukier brzozowy Ksylitol pochodzi z Finlandii. Produkt ten wytwarzany jest przez firmę Danisco Sweeteners- jedynego producenta oryginalnego ksylitolu w Europie., Ksylitol pozyskiwany jest o z drewna brzozy z dodatkiem innych drzew liściastych pochodzących z odpowiedniego drzewostanu o wysokiej jakości ekologicznej.

Jednocześnie pragniemy zaznaczyć, że nie rozprowadzamy ksylitolu uzyskiwanego z kolb kukurydzy, jaki produkowany jest obecnie w Chinach przez większość firm, także europejskich.

Certyfikat pochodzenia ksylitolu oraz certyfikat analityczny wystawiony przez producenta znajdą Państwo poniżej.

Na terenie Polski Ksylitol został dopuszczony do spożycia i sprzedaży na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 marca 2003 roku (poz. 805).

Ksylitol został również dopuszczony do celów spożywczych na terenie Unii Europejskiej według Sweetener Directive w 1994 roku.