Woda – najcenniejsza substancja na Ziemi

Woda jest najbardziej pierwotną i powszechnie występującą substancją. Jest druga substancją po wodorze w całym Wszechświecie pod względem Obecności (rozpowszechnienia). Spełnia wyjątkowo ważną rolę zarówno w procesie formowania się gwiazd, jak i w procesie powstawania oraz rozwoju wszelkiego życia.

Jest też jedną z najcenniejszych i najważniejszych na Ziemi. Używamy jej codziennie. Nieomal od naszego poczęcia, a po urodzeniu nadal, woda staje się najbardziej zwyczajną-niezwyczajną substancją, z którą mamy do czynienia.  Istnienie wody warunkuje życie biologiczne we Wszechświecie. Wszystkie, dosłownie wszystkie procesy zachodzące na naszej planecie uzależnione są od obecności wody krążącej ciągle w zamkniętym obiegu – począwszy od wpływu na klimat po warunkowanie rozwoju i utrzymania wszelkiego życia – od najdrobniejszych organizmów, po rośliny, zwierzęta i ludzi.

Miliardy lat temu, kiedy Ziemia była jeszcze gazowym obłokiem, istniała już woda – w postaci lodowego pyłu. Potwierdzają to badania kosmosu.

Spada na Ziemię, kapie na niej, pluszcze, paruje, jest zamrożonych, płynie wewnątrz niej 1 398 898 000 000 000 000 000 000 000 litrów = 1 398 898 x 10²¹ litrów wody (tj. tysiąc dwieście sześćdziesiąt trylionów).

Życie na Ziemi zależy od wody, a właściwie od deszczu (lub śniegu). Opady wypełniają rzeki i jeziora, pozwalają kiełkować nasionom, dostarczają wszystkim stworzeniom wody pitnej. O tym, w jakiej postaci opadnie woda na powierzchnię Ziemi – czy będzie to deszcz, śnieg czy grad decyduje temperatura powietrza, zarówno ta wewnątrz chmury, jak i na zewnątrz. W każdym bądź razie aż 80% opadów od razu tonie w rzekach, jeziorach lub oceanach, a tylko 20% wsiąka w ziemię i dołącza do wód gruntowych.

Woda występuje nie tylko wszędzie wokół nas: w deszczu, chmurach, oceanach, lecz również w naszym organizmie. Mały strumyk i potężna rzeka, drobny, majowy deszczyk i budząca grozę burza – to również woda.

WODA  POTRAFI  BYĆ  ŁAGODNA  JAK   BARANEK,

Woda jest najważniejszym środowiskiem, w którym zachodzą liczne reakcje chemiczne i procesy fizyko-chemiczne (osmoza, dyfuzja, asymilacja, dysymilacja itp.) tworzące podstawy życia wszelkiego stworzenia. Niech nie wprowadzi Cię w błąd wygląd wody. Bezbarwna, pozbawiona zapachu i smaku, pos-polita, a jednocześnie niezbędna do życia woda jest głównym składnikiem naszego organizmu i niezwykle aktywną substancją chemiczną.

Woda kryje w sobie niezliczenie wiele tajemnic, wśród których są i takie, których naukowcy do dzisiaj nie potrafią wyjaśnić. Bo też i woda nie poddaje się żadnym fizycznym prawom. Jak twierdzi prof. Nikołaj Makarow, specjalista chemii nieorganicznej Akademii Moskiewskiej – można nawet powiedzieć, że zachowuje się według praw ustalonych wyłącznie dla niej samej. Hipotez na temat właściwości wody jest mnóstwo. Z jednym tylko wszyscy się zgadzają – woda składa się z prostych molekuł.

Ten prosty związek chemiczny występujący na naszej planecie w takiej obfitości jest swoistym „wybrykiem” natury, ponieważ większość jej fizyko-chemicznych właściwości odbiega od normy. Przede wszystkim unikalną cecha wody jest to, że powstała z dwóch gazów – tlenu i wodoru. Żadne inne gazy oprócz tych wymienionych nie tworzą cieczy.

Gdyby też woda zachowywała się „normalnie” –   jak pokrewne wodzie związki chemiczne – tellurek wodoru (tellurowodór) H₂Te, selenek wodoru (selenowodór) H₂Se i siarczek  wodoru (siarkowodór) H₂S, to jej temperatura wrzenia powinna byłaby wynosić ok. minus 80⁰C, a temperatura zamarzania – ok. minus 100⁰C. Tymczasem obie temperatury są znacznie wyższe niż dla wszystkich związków pokrewnych, a zakres temperatur, w których występuje ona w postaci ciekłej jest najszerszy, bo obejmuje aż 100⁰C. Siarczek wodoru H₂S jest zbudowany  z atomów wodoru, podobnie jak woda, ale i z atomu  siarki – o znacznie  większej masie od atomu tlenu. A jednak mimo to w temperaturze pokojowej siarczek wodoru jest gazem, zaś woda – cieczą.

Jedynie dwutlenek litu Li₂O jest podobny do wody w swoich właściwościach, przede wszystkim rozpuszczalnika. Pełni zresztą podobną rolę jak woda – odgrywa bardzo ważną funkcję w wewnątrz-gwiazdowych procesach zachodzących w wysokich temperaturach. Według W.D Płykina, rosyjskiego naukowca, członka Międzynarodowej Akademii Informatyzacji przy ONZ, we Wszechświecie istnieją dwa rodzaje wód – dwie informacyjne podstawy istnienia Kosmosu – H₂O i Li₂O (o informacyjnej roli wody będzie jeszcze mowa).

Pijemy wodę, gotujemy, kąpiemy się w niej, wykorzystujemy w przemyśle, żeglujemy po niej. Ilość wody występującej w postaci stałej, ciekłej i gazowej na powierzchni Ziemi, pod jej powierzchnią i w atmosferze wynosi ok. 1,399 mld km³, z czego 97,2% znajduje się w oceanach.

Prawie niezniszczalna chemicznie woda w ciągu milionów lat potrafiła zetrzeć z powierzchni Ziemi najwyższe góry i najtwardszą skałę zamienić w piasek.

Woda jest praśrodowiskiem wszelkiego życia – wchodzi nie tylko w skład każdej żywej komórki, lecz stanowi także wyjątkowo ważny składnik środowiska zewnętrznego. Ciekawe, że w dawnych czasach ludzie czcili wodę, opowiadali o niej bajki i legendy, w których ich bohaterowie niejednokrotnie wyruszali do cudownych źródeł po tzw. „żywą” wodę, która miała pomagać chorym i umierającym.

Wodzie poświęcono wiele rytuałów i uważano ją  za kolebkę życia. Woda odgrywa też niesłychanie ważną rolę w wielu religiach. Grecy uważali ją za jeden z czterech najważniejszych żywiołów.

Mitologia indyjska jest mowa o pierwotnej wodzie, z której wyrósł przepiękny kwiat lotosu, z którego wyłonił się Brahma –  Bóg Stwórca i Wielki Architekt tworzący Uniwersum na podobieństwo wcześniejszych światów, które zachował w swojej pamięci. Hindusi do dzisiaj obmywając się też wodą świętej rzeki Ganges wierzą, że doznają oczyszczenia, a chrześcijanie dokonują chrztu wodą.

Babilończycy opowiadali o matce Tiamat, personifikacji słonych wód oceanu oraz jej partnerze –  ojcu Apsu, jako personifikacji wody słodkiej. Z ich połączenia  powstała pierwsza rasa bogów, których potomkowie stworzyli z pierwotnego morza niebo i ziemię. Po zabójstwie Tiamat przez Marduka z jej oczu wypłynęły dwie potężne rzeki: Tygrys i Eufrat.

U Sumerów termin „woda” oznaczał również spermę lub poczęcie, u Hebrajczyków zaś –  dodatkowo matkę, życie, łono, morze. Słowianie oddawali część bóstwu wody – Ślężowi, a święta góra Prasłowian – Ślęża – to po prostu „mokra”. Indianie z plemienia Cherokee (Czirokezi) czcili wodę jako krwiobieg Ziemi. Do dzisiaj żaden malec z tego plemienia nie wrzuci przysłowiowego papierka do wody.

A my? Dzisiaj wody absolutnie się nie szanuje i nie dba o nią. Jeżeli dalej tak będzie, to zemści się na nas to okrutnie wcześniej lub później. Współczesny, tzw. „nowoczesny” człowiek, rzadko zastanawia się nad rolą i właściwościami wody. Według danych ekspertów ludzkość ma dostęp do zaledwie ok. 0,5% zapasów słodkiej wody. Pozostała część jest zmagazynowana w lodowych czapach biegunów lub znajduje się w podziemnych naturalnych zbiornikach. I jeśli w czas nie rozpocznie się poszukiwań wody, to – wg specjalistów ONZ – wojnami XXI wieku będą wojny o wodę.

Autor: Janusz Dąbrowski ©

(Na podstawie książki własnej „Sekrety wody”)

Wszelkie prawa zastrzeżone

All rights reserved

Zamieszczenie całego artykułu na innym serwerze czy w publikacji drukowanej jest możliwe tylko za zgodą autora. Domyślnie autor zgody nie udziela.Istnieje możliwość uzyskania takiej zgody poprzez  bezpośredni kontakt z autorem: janusz_dabrowski@tlen.pl